burzliw|y

adj. 1. (z burzami) [pogoda, noc] stormy, turbulent

- lato było burzliwe it was a stormy summer

2. przen. (bogaty w wydarzenia) [życie, przeszłość] stormy, tempestuous; [czasy, historia, okres] tumultuous, turbulent 3. przen. (o gwałtownym przebiegu) [debata, spotkanie, romans, kłótnia] stormy; [powitanie] tumultuous

- wybuchły burzliwe oklaski there was a burst of thunderous a. tumultuous applause

4. przen. (nieopanowany) [charakter, usposobienie] stormy, tempestuous 5. (wzburzony) [morze, woda] turbulent